پرسش های متداول

یکی از گیج‌کننده‌ترین بخش‌های خرید یا مالکیت یک خودروی برقی، انواع مختلف درگاه‌های شارژ این دستگاه‌ها است. خودروهای برقی برخلاف همتایان احتراق داخلی خود که همگی از یک ورودی و نازل مشخص برای دریافت سوخت استفاده می‌کنند، حداقل پنج نوع درگاه شارژ مختلف دارند. برخی سازندگان این خودروها حتی برای یک مدل مشخص نیز از دو یا سه درگاه مختلف استفاده کرده‌اند.

• درگاه نوع ۱
• درگاه نوع ۲
• درگاه ترکیبی (سیستم شارژ ترکیبی یا CCS)
• درگاه CHAdeMO
• درگاه GB/T

در کشور عزیزمان ایران معمولا خودرو های برقی با استاندارد GB/T عرضه می‌شوند.

این نوع شارژرها به دو مدل AC و DC تقسیم‌ بندی می‌شوند. عموماً، شارژرهای AC به عنوان شارژر کُند یا خانگی و شارژرهای DC به عنوان شارژر سریع در دنیا شناخته شده اند. یک شارژر AC (قابل استفاده با برق شهری) با قابلیت نصب روی دیوار و زمین است که در دو مدل تک فاز و سه فاز عرضه شده است.

شارژرهای AC در مقایسه با شارژرهای DC، از سرعت کمتری برخوردارند؛ چرا که فرآیند شارژ با شارژر AC، شامل تبدیل برق AC به برق DC است که باعث کاهش توان و راندمان کلی می‌شود. به همین دلیل، بیشتر برای شارژخودرو در منزل مورد استفاده قرار می‌گیرند تا در طول شب خودرو را کامل شارژ کنند.

با شارژ AC، بسته به ظرفیت باتری و قدرت شارژ، یک وسیله نقلیه الکتریکی معمولاً 4 تا 8 ساعت طول می‌کشد تا به شارژ کامل برسد. از سوی دیگر، ایستگاه های شارژ سریع DC یا شارژرهای سطح 3، از نظر سرعت شارژ، پیشرو هستند.

خودروهای هیبریدی از سوخت فسیلی و نیروی برق به صورت ترکیبی برای حرکت کردن استفاده می‌کنند؛ اما خودروهای برقی موتور احتراقی را به طور کامل کنار گذاشته و صرفا به نیروی الکتریسیته ناشی از باتری و موتور الکتریکی متکی هستند.